رضا ولی زاده؛ مهدی فرج‌زاده؛ فریدون بابایی اقدم؛ علی پناهی؛ علی آذر
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه وضعیت شاخص‌های پیاده‌مداری در پیاده‌راه‌های تربیت (سنتی) و ولیعصر (مدرن) تبریز صورت گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق را عابران، مغازهداران و ساکنین این دو محدوده تشکیل دادهاند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و به روش کوکران، 380 نفر به‌عنوان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه وضعیت شاخص‌های پیاده‌مداری در پیاده‌راه‌های تربیت (سنتی) و ولیعصر (مدرن) تبریز صورت گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق را عابران، مغازهداران و ساکنین این دو محدوده تشکیل دادهاند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و به روش کوکران، 380 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. روش تحقیق از نوع کاربری و ماهیت آن توصیفی- تحلیلی و همچنین از نوع تحقیقات استنباطی است. نوآوری خاص این پژوش عبارت است از شناسایی مؤلفه‌های بومی مؤثر بر ارتقای کیفیت پیاده‌راه‌ها با تأکید بر پیاده‌راه‌های سنتی و مدرن. پایایی پرسشنامه با استفاده از فرمول کرونباخ در پیادهراه تربیت 902/0 و در پیادهراه ولیعصر 886/0 محاسبه شد. نتایج یافته‌های تحلیل عاملی منجر به خلاصه شدن 56 متغیر در 12 عامل اصلی گردید. درصد واریانس نهایی برای پیادهراه تربیت 84/86 و 01/81 برای ولیعصر بوده است که بیانگر نقش پررنگ شاخص‌های بومی در پیاده‌راه‌های سنتی است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی 46 متغیر با وضعیت پیاده‌مداری هر دو پیادهراه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و در این بین میزان همبستگی متغیر در پیادهراه تربیت بیشتر از ولیعصر است. نتایج آزمون t هم مؤید وجود تفاوت معناداری و واریانس میانگین وضعیت متغیرهای پیاده‌مداری در بین دو پیادهراه است. در نهایت این‌که نتایج آزمون واریانس نشان از وجود تفاوت معنادار در بین سه گروه عابران، ساکنین و کسبه است.
